Fiets beyond borders

Er gaat simpelweg niks boven een portie grenzeloos vertier. Het Waasland is het geknipte decor om alle barrières te doorbreken. Beperkende grenzen aan diggelen te slaan. En al dan niet ingebeelde hindernissen te overwinnen. Daar zijn we hier namelijk ontzettend bedreven in. 

Of het nu gaat om natuurlijke grenzen of staatsgrenzen, de inwoners van het Waasland vinden al eeuwenlang manieren om die te verschalken. We springen schaamteloos landsgrenzen over, we gooien limieten vlotjes overboord, we trappen koppig tegen de wind in en we wissen scheidingslijnen tussen natuur en industrie uit alsof het allemaal geen moeite kost. En jij? Jij doet mee.

De mooiste dingen kosten moeite

62 kilometer lang glij je langs eindeloze vergezichten. Hier en daar bots je op muren van wereldwijde handel: containers en mastodonten van de zee, zo ver je maar kan zien. Om vervolgens weer in een pittoreske wereld te belanden van oogstrelende dorpjes en magische bezienswaardigheden. Dát, fietsliefhebber, vind je alleen in het Waasland.

Maar vergis je niet. Niet alles is peis en vree. De wind zwelt hier soms aan als een kwelgeest. Je trapt soms stevig door. Maar zoals met alles in het leven geldt ook hier: de mooiste dingen kosten nu eenmaal moeite. En als je die moeite niet wilt opbrengen, kort je de route gewoon slim in. Valsspelen is óók grenzen doorbreken, toch?

Een verhaal van verdronken landen, briesende industrie en vredige natuur

Je startpunt voor deze route ligt aan de Infokeet Hedwige-Prosperproject in Beveren. Meteen merk je welke grens het eerst vervaagt: die tussen de mens en de natuur. De hele tocht word je vergezeld door de vernuftige aanblik van de koeltorens van Doel. Schepsels die door de mens tot leven werden gewekt en nu de horizon domineren, met hun voortdurende witte pluim die oplost aan de hemel. 

Het dorp Doel balanceert al enkele decennia tussen leven en dood, bestaan en verdwijnen. Je herkent het van ver aan de typische windmolen die je toezwaait vanop de Scheldedijk. Sinds 1600 staat hij hier al. En naar goede Vlaamse gewoonte is er inmiddels een horecazaak in gevestigd.

Haal je blik terug binnen en kijk eens naar wat er plots voor je neus ligt: het PolderMAS, een klein museum dat een inkijk biedt in de geschiedenis van de polder. Dat doet het aan de hand van artefacten en fossielen die door archeoloog Benjamin Vergauwen uit de natte grond werden bevrijd. 

Een panoramische blik over de industriële schepping

Voor je het weet word je omvergeblazen door de eigenzinnige charme van Grenspark Groot Saeftinghe. Een natuurgebied van 4.700 hectare, netjes verdeeld over België en Nederland. Wanneer je even later Beveren hebt doorkruist, bots je op een toren die eenzaam in de verte staat te turen. Ons advies: beklim de treden die zich eromheen kronkelen en tuur mee. Het uitzicht over de haven is werkelijk adembenemend. 

Je voelt je geprangd tussen machtige natuur en monumentale industrie. Het perfecte raakvlak van menselijke macht en ingetogen groen. Een ietwat verwarrend samenspel dat schoonheid à la Belge – chaotisch, vol contrast en charmant rommelig – een nieuwe betekenis geeft. Kijk, dáár zijn we in het Waasland bijzonder goed in: twee werelden samenbrengen, die laten botsen en borrelen tot ze een nieuwe, ongeziene beleving hebben gebaard. Et voilà!

Snel, terug de natuur in!

Laat de wereld en de wereldhaven nu maar even achter je. Jij trapt de pedalen richting ongerepte natuur. Naar het natuurgebied Putten West, bijvoorbeeld. Hier kan je de tureluur zelfs spotten, want die eigenzinnige vogel huist hier het hele jaar door. Maar er is nog meer gevederd gevogelte te bewonderen – net als unieke en zeldzame plantensoorten, trouwens.

Na een stuk of wat kilometers fietsen, word je verzwolgen door een weelderig lapje natuur dat bekend is onder de naam Natuurgebied Panneweel. Erkend als natuurgebied én natuurmonument. Het is een amalgaam van water, wind, grassen, bossen en kwetterend gevogelte dat hier de dienst uit maakt. Hou zeker even halt aan Natuurhuis Panneweel, een oud boerenerf dat wordt uitgebaat door de vrienden van Natuurpunt. Duik in de wereld van boomtelers en imkers, waterzuivering en houtstapels. Een heerlijke plek om te vertoeven en meer te leren over het lokale natuurbeheer.

Ook op je route: de Koningsdijk in Sint-Gillis-Waas, die tegen het grenspark aanschurkt. Hier overheerst het groen. En dat doet het al sinds de 17de eeuw, toen de dijk werd aangelegd. 

Hulde aan Hulst

Ken je Hulst? Dit dorp symboliseert de broederlijke band tussen Zeeland en Vlaanderen. Het is een vestingstad die bulkt van de bezienswaardigheden – én van de fijne mensen. Molens, eeuwenoude poorten, majestueuze huizen en meesterlijke monumenten trekken je aandacht. Hier kan je dagenlang dwalen, fietsen en wandelen.

Maar dat is voor een ander keertje. Want vandaag trap jij je fiets natuurlijk stevig op z’n staart. Je hebt immers 62 kilometer aan fietstocht af te werken, weet je nog? 

Even verder op je tocht rij je spontaan Emmadorp binnen. Een dorp van één straat, enkele huisjes en een café. Want een dorp is pas een dorp als er een café in het midden is geplant. Huiskamercafé Het Verdronken Land kijkt uit op het Verdronken Land van Saeftinghe, een slikken- en schorrengebied waar je in een oogopslag verliefd op wordt. Wéér een grens die aan diggelen wordt gemept, want je moet de landsgrens over om in het verdronken land te belanden.

Prosperdorp, een dorp aan de polder

Wanneer je de volgende kilometers van je 65 kilometer lange tocht aflegt, doemt er in de verte een prachtige kerk op. Dat neogotisch juweeltje ligt in het hart van Prosperdorp, een bekoorlijk dorpje dat je bij het binnenrijden meteen betovert. 

Het hele dorpsgezicht is beschermd als waardevol erfgoed – en je begrijpt meteen waarom. De gedroomde verpozingsplek voor je weer richting eindbestemming rijdt.

Remedie tegen honger en dorst

Op je tocht kom je natuurlijk tal van leuke etablissementen tegen waar je de honger en dorst te lijf kan gaan met lokale specialiteiten, streekbieren en smakelijk bereide hapjes.

CoffieClets in Meerdonk lokt je naar binnen met warme dranken en topgebakjes. Den Angeluus in Prosperpolder heeft dan weer sfeer én biertjes in overvloed. Terwijl Café Het Verdronken Land al 100 jaar lang je lekkere gerechtjes en drankjes voorschotelt.

Mag het iets frisser? Lik dan een lekker ijsje naar binnen bij IJshoeve De Boey. Huisgemaakt met kraakverse ingrediënten en met smaken die telkens weer verrassen. Niet schrikken van de lange rij die er soms staat. Hier gaat het goed vooruit – en alle mooie dingen kosten moeite, weet je nog? 

Als het licht helemaal uit is, wend je dan tot Camping Fort Bedmar. Gelegen waar ooit het gelijknamige fort stond, sla je hier de tenten op voor als je écht niet naar huis wilt. Of als die 62 kilometer de beentjes stevig hebben aangetast. En zo vervaagt meteen ook de grens tussen dag en nacht, slaap en waak, droom en daad.